Monday, January 31, 2011

Babaeng Makulit...





Alam na alam ko na sa mundong ito ay tanging mga bata lamang ang may karapatang maging makulit. Pero Ikaw? Iba ka. Hindi ka lang makulit. Assuming ka pa.

Tanong: Bakit weird ka sa akin? ano bang ginawa ko sayo?
Sagot ko: Wala lang... hindi lang talaga ako komportable sayo..

Tanong: Siguro, sobra na ang pagkagusto mo sa akin ano?
Sagot ko: Pwede ba? huwag kang assuming...(Itinanong niya nato sa akin ng ilang beses. Ang tigas talaga ng ulo.)


Tanong: Bakit hindi mo maamin na inlove ka sa akin?
Sagot ko: .............................................................
(Tanging dots lang ang ni.reply ko. Syet. Wala man lang akong masagot. Kakainis na kasi)

Tapos ako naman ang nagtanong.

Nararamdaman kong ayaw mo sa kin. Bakit?
Sagot niya: Kasi you are a pretender. Sa tingin ko ay parati kang nagsisinungaling sa sarili mo. Ang lakas pa ng loob mong sabihin sa akin na kaya mo akong paibigin sa maikling panahon. Insulto yun sa pagmamahal ko sa aking nobyo. At saka, hindi mo man lang maamin sa akin na mahal mo ako? bakit? mahirap bang sabihin yun? hindi kita gusto dahil hindi ka totoo sarili mo.

Sagot ko: (Nag.change topic) Pero okay rin tayo diba? kahit hindi mo ako gusto bilang isang tao. Magkaibigan pa rin tayo. Wala akong pakialam sa emotional drama mo.

Kahit ganito ang babaeng ito, matigas ang ulo, assuming, at makulit, hindi naman ako galit sa kanya. Wala lang. Kaibigan ko kasi eh. Pinagbibigyan ko nalang sa anong gusto niyang sabihin sa akin. Ayaw kong sumakay sa trip niya. Medyo passive kasi ako na tao eh. Wala lang. Lahat ng bagay sa paligid ko, lahat sila, sa tingin ko, ay.....wala lang....

Thursday, January 27, 2011

Bakit paba tayo nag-aaral?


May mga nagtanong sa akin ngayong araw.

Pare, bakit pa ba kailangan nating mag-aral? diba? naging milyonaryo naman si Bell Gates gahit drop out siya sa college, si Mark Zugerberg (Tama ba tong spelling?) naging sucessful din. Ba't hindi nalang natin sila gayahin?

Sagot:

Tanga ka ba? kaya mo bang gumawa ng bagong computer program at operating system na makakatapat sa Microsoft? Kaya mo bang gumawa ng social networking site na makakataob sa Facebook?

Pare, bakit mahirap ang math?

Sagot:

Tanungin mo si math kung bakit siya mahirap. Kung ayaw niyang sumagot eh hayaan mo nalang na palagi kang low scores sa exams niyo. May retake pa naman next semester.

Alam mo Ryan, matalino ka naman talaga eh pero bakit hindi ka dean's lister?

Sagot:

Loko ka ba? paano magiging dean's lister ang isang taong gumigising ng alas dyes emedya ng umaga habang ang klase niya ay alas nuebe?

Paano makakakuha ng malaking grades ang isang estudyanteng mas marami pa ang mga araw na lumiban siya sa klase kay sa nong present siya?

Alam mo. Magiging dean's lister ako kong ang basehan ng grades ay patungkol sa kalokohan.

Kuya Ryan, bakit ba ganyan ang ugali mo?

Sagot:

Ano bang problema sa ugali ko? Huwag ka ngang kuya ng kuya kasi hindi kita kaano-ano.  Kung ayaw mo sa akin eh ayaw ko rin sa iyo.

Huwag kagn tanong ng tanong kung anong nangyari sa akin. Hindi ka titser.

Tanungin mo ang nanay at tatay ko kung bakit sila gumawa ng cute na anak tulad ko.

Tulong naman dito oh

Sagot:

Eh sadyang ayaw ko nga tumulong. Angal ka?

Umuwi ka na!

Uuwi talaga ako. Mabuti pang mag lakad ako sa boulevard kasi magkakapera pa ako kaysa manatili dito at amuyin ang mabahong hininga mo!.

Ryan, inlove ka ba?

Sagot:

Loka loka ka ba? ba't bayan nalang ang tinatanong mo sa akin parati. Wala bang bago?
Mas mabuti pang tanungin mo nalang ako kung nagmahal ba talaga ako. (pareho din yata yun)

Wednesday, January 26, 2011

Mga Payo Ni Bob Ong :)



Dear Mr. Bob Ong,

Matagal ko na pong nililigawan itong chik na nakilala ko recently sa isang party. Nasisiraan na ako ng bait. Pag nakilala mo siya, tiyak matutunaw ang utak mo sa kakaisip sa kanya.

Hingi lang po ako ng advice. Paano ko po siya mapapaibig? Bibigyan ko ba siya ng tula ? Haharanahin ko ba siya? Roses? Kalachuchi? Chocnut at sampaguita?
In lab na po ako. Ano po ang gagawin ko? Is she the one?
Lubos na gumagalang,

-MATT -



- ANG REPLY -

Dear MATT,

Hindi ka talaga sasagutin niyang nililigawan mo. Napaka-old school kasi ng mga tactics mo. Wala nang gumagawa ng ganyan.

Sa panahon ngayon, lahat ng bagay, nagtaas na. Nagtaas na ang gasolina, nagtaas na ang presyo ng bigas at mga bilihin, nagtaas na ang pamasahe, at lalong nagtaas na rin ng standards ang mga babae.

Hindi na uubra yang siopao at suman mo. Lalo na yung huli mong binigay, hopia at santan. Ano ba pare? Ano’ng era ka ba pinanganak?

Pero don’t worry. It’s not too late. May pag-asa ka pa. Hindi pa naman siya kinakasal at di pa niya sinasagot yung crush niya na basketball player. Kahit lamang siya ng sampung paligo sa’yo, daanin mo sa utak at creativity.

Dahil aminin na natin, iyon na LANG talaga ang pag-asa mo. Heto, bibigyan kita ng mga simple, tried and tested na mga regalo para di siya mapurga sa hopia at siomai. Sundin mo ‘to, tiyak na lalaglag ang bagang niya sa’yo. Mga medyo more than your usual regalong panligaw:

1. Bili ka ng century tuna. Ilagay mo sa isang napakalaking box—yung sinlaki ng TV o kaya box ng desktop PC mo. Tapos balutan mo ng magarang pambalot. Kuntsabahin mo na yung teacher niya sa Calculus. Sa gitna ng klase, bigla kang kumatok sa classroom. Pero dapat, incognito ka.

Magsuot ka ng LBC jacket, magshades, at magsuot ng surgical mask. Pagpasok mo sa classroom, iabot mo yung box sa teacher, at papirmahin mo ng acknowledgement receipt. Tapos pabuksan mo in front of everyone.

Tignan mong mabuti ang reaction sa mukha niya.
Later during the day, pag tinanong niya kung bakit Century Tuna ang binigay mo, iikot mo yung lata at ituro mo yung sign na “Omega 8.” Pag tinanong niya kung ano yung Omega 8, sabihin mo: “because you’re good for my heart.”

2. Mangolekta ka ng isang dosenang hanger na libre mong nakukuha tuwing nagpapa-dry clean ka. Tapos, sa bawat hanger, isulat mo: “I miss hanging out with you.”

3. Instead of roses, kuha ka ng tissue paper sa banyo ng school mo. Gawin mong tissue paper roses. Gawa ka ng isang dosena. Pag-abot mo, sabihin mo, “Ganito kalinis ang pag-ibig ko sa’yo.”

4. Bili ka ng tetra pack ng mantikang Minola. Tapos bilugan mo yung “with Omega 8.” Hindi na siya magtatanong kung bakit.

5. Bigyan mo ng ice cream cone. Dapat cone lang at walang ice cream. Pag hinanap niya yung ice cream, sabihin mo, “natunaw na kakatitig sa’yo.”

6. Bili ka ng sandosenang box ng crayola. Kolektahin mo lahat ng black. Lagay mo sa isang box ng crayola. Sa likod, isulat mo: “Walang kulay ang buhay kung wala ka.”

7. Bigyan mo siya ng mumurahing bumbilya. Alam mo na siguro by this time kung ano ang isasagot pag tinanong niya kung bakit.

8. Itext mo siya ng: “Hindi tayo tao, hindi tayo hayop, hindi tayo halaman. Bagay tayo. Bagay!”

9. Bigyan mo siya ng calling card ng MMDA. Sa likod, isulat mo “para pag nagkabanggaan ang puso natin.”

10. Padalhan mo ng Happy Meal pero huwag mong ibibigay yung libreng laruan. Paghinanap niya, sabihin mo: “Ako yung freebie, at ikaw yung meal na nagpapahappy sa’kin.”

11. Sunugin ang kanyang bahay at padalhan ng hallmark card: “aanhin mo pa ang bahay mo, kung matagal ka nang nakatira sa puso ko”

12. Pagkatapos sunugin ang kanyang bahay, padalhan siya ng isang box ng posporo, Guitar brand. unahan ang kanyang galit at sabihin, “ayan ang posporo na ginamit ko sa pagsunog ng iyong bahay, match na tayo”

13. Sa kalagitnaan ng isang malupit na bagyo, pasalubungan sya ng “salbabida”, wag payong, o mainit na mami. Pag nagtanong bkt? ang isagot mo ay ” ayaw kong malunod ka sa pag mamahal ko.”

14. Pag pumayag na siyang makipagdate, dalhin mo siya sa canteen at huwag bibitawan ang kamay. Pag tinanong niya kung bakit, ituro mo yun sign na “don’t leave your valuables unattended”

Handang tumulong lagi,

Blank..


My mind is blank. My mind is black. I no longer think of anything that is related to my emotional state.

Someone told me "Ryan, huwag kang emotional. Take it from me. Nag-asawa ako ng maaga kasi naging emotional ako. Dapat huwag mong gawin ang pagkakamaling yun"

From that day onwards, I turned selfish. I only think about myself and mom and my sister. Nothing else.

Love. Really. I don't think about it anymore.
I only think about nothing. Nothing.
I wake up. Eat. Go to school. My emotional state is not working at all.
What's happening.

Toweweng. Toinks. 



Tuesday, January 25, 2011

EAT and RUN...


A while ago, I went to a friend's house for her birthday celebration. Now, that is a good thing because I can eat real foods. (I usually call home-cooked foods as REAL FOODS because I always eat at fastfood stores almost everyday).

But the bad thing is, I was late because of some significant reasons. I almost got lost on my way there because the road was the same as the other one that I passed through. I was wishing that I could see the funeral homes ( or is that a cemetery?) I am not sure.

I just want to thank Marga, our BIG and CHARMING (Gebawi) Editor in chief, for letting me out in the meeting earlier.

Now, I was late.
The story here is that. I AM LATE. I WAS LATE.

And when I came in, there were alot of them. (WAAAAAAAAAAAAAAHH).
I don't like it when there are many people around. But poof! I turned weird for a while.

Someone just said " Gwapo. Murag kag buang. pag-abot nimo. Naunsa ka?"

I just replied " wala ra..hehe"

Someone gave me a plate. The hard part is that, I can hardly hold the plate and the spoon and the fork because my shoulders were "anglay". My hands were numb and weak.
I can't even pick properly the food I like.

I ate. I was late. I was the only one eating. And it was like (WAAAAAAAAAAAAAAHHH)

After 15mins or so.. We went home.
It was like I just went there to eat. (WAAAAAAAAAAAHHH)
I am not a pig. Am I?

I even forgot to greet my friend 'happy birthday'.

Well, she knows that. I was there. My presence is enough.

Sunday, January 23, 2011

The Genius Me...

When I said "the genius me" does not necessarily mean that I have shown how genius I am during my midterm exams, this week. Luckily, without even studying hard, I was able to finish all my exams without a sweat.

Thanks to the ART OF CHEATING.

I am not saying that I am a cheater. But maybe yes. I am not sure. Who would have thought that "Ryan the Great" would actually cheat his seatmate, who is apparently has a lower I.Q. than his.


No. That is not the point here. The things is, I do not care anymore whether or not the answer of my seatmate is correct or wrong, as long I can fill in all the blank spaces of my answer sheet.

Why? because I do not study. Because I am lazy. I usually depend on the stock knowledge that I have since I read alot. ( I read many things that is far from my course. I depend on my 'mathematics and science and English' stock knowledge.)

Stock knowledge added by CHEATING is a good thing form most students. It is not a crime. It is the true image of COOPERATION and GIVING.

I hate students who cover there answer sheets with their full hands, as if there answers are really right. As if they could have a better score than me.

If only I attend my classes everyday, I could have bigger grades. That is for sure.
I even got 80 in my English 121 Subject even if only sat in the room for 6-8 times last semester. I got 80 in my calculus too.

But this is wrong. I should Change. It's new year. I am GOOD. People notice me as a goody goody boy, innocent and kind. So from now on, I will attend my classes, from 6-8 times to 15-18 times. I need to be absent and late you know.

Being LATE and BEING ABSENT is my TRADEMARK. SO LET IT BE.

Monday, January 17, 2011

Paratangan ba naman ako...


Hindi ito ang unang beses na paratangan ako ng mga mahal ko sa buhay.
Paratangan akong magnanakaw.

Noong bata ako, pinaratangan akong kumuha ng walong libong piso dahil hawak hawak ko ito. Hindi nila alam na nakita ko yun at kinewenta ko ang pera para isauli sa katulong namin kasi siya yung nag.bubudget ng pera.

Hindi man lang sila nagtanong at sinampal ako sa mukha kaagad. Hindi ako umiyak. Hindi ako umimik. Tumahimik lang ako habang tuluyang ginawang basahan ang mukha ko. Grade 5 pa ako noon.

Noong college naman, pinaratangan akong kumuha ng celphone. Mumurahing celpon. Tapos tumawa lang ako kahit lahat sila ay ginawa na akong suspek. Wala akong pakialam dun.

Noong isang taon naman, pinaratangan akong kumuha ng DSLR cameras. Tatlo pa at nagkakahalga ng 250,000. Tumawa lang din ako. Inimbestigahan ako ng pulis. Inimbestigahan ako ng paaralan. Wala eh.
Napahiya tuloy yung mga nagturo sa akin. Mamatay sana kayo. LETSE.

Ngayon naman, tinawagan ako ng tita ko dahil suspek daw ako sa pagnanakaw sa isang sapatos na nagkakahalaga ng 5,000 pesos. Palagi nalang ako. Okay lang din.

Atleast, sikat ako sa nakawan. Pwede nang LUPIN The Fourth.

Kaya naman pala siguro ganito ako. Manhid at brutal. Wala na akong pakialam sa damdamin ng iba. Kung masakit akong magsalita ay bahala na sila.

Hindi ganoon kadali na ang mga taong mahal mo, na ang mga matatalik mong kaibigan, na ang mga inakalang mong pangalawa mo nang Ina, na ang mga kamag-anak mong inakala mo'y nagmamahal sayo ay paratangan ka ng isang kasalanang ni minsan ay di mo ginawa.

Kailanman ay di ako nagnakaw. Kahit piso sa bag ng lola ko.

Tama si Ina. Walang TAO sa mundo ang magtitiwala at magmamahal sa akin higit kaysa kanya.

Friday, January 14, 2011

Usapang Pag-ibig...


Kahit gaano man kabarumbado ang isang lalaki, darating ang araw na may isang barumbadong babae ang makakatapat sa kanya.

Siguro nga ay totoo ang mga katagang ito. Minsan, babae lang talaga ang katapat ng mga masasamang lalaki dyan sa tabi tabi.

Pero hindi yan ang gusto kong pag-usapan ngayon. Gusto kong pag-usapan ang isang walang kwentang pag-ibig na kainlanman ay hindi ko sinadyang mangyari.

Ang tigas talaga ng ulo mo anu? bakit kaba kasi tanong ng tanong ha?

Sinisira mo tuloy ang pagkakaibigan nating dalawa.

Kung alam mo naman pala eh bakit ka pa nagtatanong? diba hindi na yun mahalaga kasi may buhay pag-ibig kana.

Ano ba talagang gusto mo? ginagawa mong kumplikado ang mga pangyayari.

Hindi ko kailangang sagutin ang tanong mo dahil hindi pa sira ang ulo ko.

At kung alam mo na naman pala, eh bakit ka pa nga kasi tanong ng tanong? ha?

Tinanong mo ako noong isang linggo tungkol dito. Tinanong mo ako noong isang araw. Tinanong mo ako kagabi. Pati ba naman ngayon? Meron akong ginagawa sa opisina at disturbo ka.
Hindi ko alam ang gusto mo. Pero ang gusto ko ay manahimik ka na. Sumaya ka sa piling ng iba.


At noong sinabi ko sayong hindi ikaw ang tipo kung babae ay sinabi mong sinungaling ako. Ano ka ba? tanga ka ba? iba yung 'tipo' sa 'mahal'. Iba yung 'gusto' sa 'pag-ibig'

Nakuha mo? kung hindi mahina ang processor ng utak mo ay makukuha mo toh.

Hindi ko rin naman sinabi na totoo ang hinala mo.

Pero sadyang ikaw yung tipong assuming. At gusto mo talaga akong paaminin.

Ano naman ang aaminin ko? wala nga diba? Tigas ng ulo mo.

Magkaibigan tayo. Walang ganyanan. Masaya ka na. Doon kana. Huwag mo na kasi akong atupagin.

Kung hindi lang kasi kita kaibigan eh matagal na kitang sinabit sa krus sa kakulitan mo.

Huwag kanang magtanong ulit. Para masaya ang mundo.

Sunday, January 9, 2011

Can Change Change Love?



You're beginning to scare me.
I dont know if you're even aware of it.
You're slowly growing up. maturing.
You're no longer that sweet little thing i feel in love with.
You get angry easy.
You're always complaining.

Not that you don't have the right.
But you are getting frustrated more and more.
And you vent it on me.
I can feel it now.
The blame trickling down like rain.
I was afraid of the moment
Where everything that was wrong in you life,
You'd say... started with me.

I asked you once before,
Can you see yourself, growing old with me.
You didn't answer.
Is this the part,
Where goodbye is to begin
So that we would not end up hating each other.
Should i walk out the door now
And close it forever,
Because some love can really not last forever?

There is no stopping change
We both know it then
And we still know it now.
Would change keep us apart,
I don't know. i don't have all the answers.
All i have is this silly thing called love

I don't even know could last.
I wish to say don't change
But that would be silly, isn't it?
When obviously, we're headed that way?
Would all my love suffice to ease all your pain?
Or will all your pain suffice to annihilate all your love.
I don't know if i still have the courage to know.

Going Back to Cebu...
















I'll see you again...

I'll be astounded by your beauty again.

I'll stay mute as you talk again.

I'll fall for you again...

I'll say goodbye again...

Walang Maisulat...


Kung nagbabasa ka ng blogpost ko ay siguro magtataka kung bakit nasabi ko ngayon na walang akong maisulat.

Hindi ito normal sa taong puro computer at pagsusulat ang kinakain araw araw, na kahit sa klase ay nagdadala ng maliit na notebook at bolpen para lamang maisulat ang ano anong bagay na lumalabas sa kanyang utak. sa ibang salita, werdo akong tao.



Bakit wala akong maisulat? Dahil wala nga. Pero alam ko na meron akong dahilan.
Na merong mga bagay na gusto ko sanang gawin pero hindi ko ginawa pagkat alam kong hindi tama. Na merong mga taong mas ninais kong pakitaaan ng karahasan kesa pakitaan ng motibong alam kong magdudulot lamang ng komplikasyon sa maganda ko nang buhay.

Hindi ko alam kong isa bang pagkakamali ang maging ganito sa labing anim na pagkakataon. Matagal ko nang alam na wala itong patutunguhan. At matagal ko na ring alam na ako ang taong walang patutunguhan sa larangang hindi ko masyadong kabisado.


Sana ay noong gabing yon, hindi nalang ako umalis dito sa pugad ko, sa opisina, at tinapos ko nalang ang lahat ng aking gawain. Sana ay ginawa kong manhid ang sarili ko ng mga panahong iyon para wala akong maramdaman. Pero ako'y mahilig sa matalinghagang istorya at naniniwala sa pag-ibig sa unang pagkikita. At yun nga...

Pero napag-isip isip kong (dalawang linggo na ang nakaraan) ako ay tapos na sa mundo ng kahibangan at kailangan munang atupagin ang mga bagay na importante. Mas importante pa sa mga bagay na tanging mga talunan lamang ang maniniwalang magtatagal.

At siguro ay dito na ito matatapos...ayaw ko nang magsulat pa...hindi ko na masyadong makita ang mga letra sa monitor...natatabunan na ng mga butil ng tubig... 
Mga luhang para sana sa iyo...
Mga kamay'ng gusto ka sanang hawakan pero aking pinipigilan...
Mga matang gusto ka sanang titigan pero aking pinipikit...

Masaya ako sa naging desisyon ko, dahil ayaw ko talaga sayo.
Ayaw ko....
Ayaw ko....
Ayaw ko nang lumayo sa iyo.


Mga Medyo katulad din na post: E.click niyo lang


Saturday, January 8, 2011

My lover...











She is sweet.
She is caring.
She calls me everyday.
She asks me if I am okay.
She worries when I am sad.
She gives me advise in things I am not good at.
She cries when I raise my voice at her.




She never gets mad at me.
She has infinite patience.
She is the most beautiful of her kind.
She is smart.
She is brave and hardworking.
She is proud of me.
She is God-fearing and religious.
She loves me very much.
She will do everything for me.
She is not my girlfriend, but she is my Lover.
She is my Mother.

Friday, January 7, 2011

Just kill Me Now...


This is a good canon. This is a shuttle rocket I guess. I will put her here so that I can send her to any of the moon in the universe. Laughs!


Last Night, I was ready to die OUT OF SHAME.

Someone just made FUN of me the whole night. ( Early this morning too).

Believe me, if I will see her again I will hang her in the cross of the Dumaguete Cathedral.

I will put her in a sack, and hang her in a tree forever.

I will maker her wish that she don't want to live anymore.

I will tore her apart, put her in a CANON, and shoot him to the MOON. hahaha :P

Okay. But she is my friend. I rarely see her so happy. And if I am the object of her happiness last night, it is FINE. I understand her. She's a GIRL after all. :)

Making Everyone Special...


I always opt to make everyone special. This is the least thing I can do for my small circle of friends.

Most of my friends, aside from my relatives, are women. I was raised by the most beautiful and kindest woman in the world, my mother. Thus, I want to make every girl in my life special, except those who don't like me. NOTE: IF YOU DO NOT LIKE ME, I DO NOT LIKE YOU TOO. :P

When they become a pessimist of themselves, like calling themselves ugly or dumb, I always tell them that they are beautiful.

That they are smart and wonderful inside and out.

I always believe that everyone is special.

And I am the most special of them all. :P

But I guess, a different story goes with my sister. I just don't know what is with her. I love her though.