Thursday, November 4, 2010

How to kill people in a blog post...


Why is it that many people are making LAWS and RULES just for their own gain?

I witnessed several scenarios in mankind involving this kind of parasitic behaviorI would like to KILL some INSENSITIVE people in this post.

It can be noted that a few months ago the Board has decided to not let the staff open their Face Book account for some very significant reasons.

First, so that the Staff can focus on their work.
Second, to detach themselves from distraction.
Third, to consume office hours sole-fully in good-work.
Fourth, to maintain Peace And Order in the office
Fifth, to develop team-work among other  co-staffers
Sixth, to publish weekly.

I promised to myself that I will never argue again with people who are not in level with my I.Q. because I think that would be too demeaning for a person of my stature, too ridiculous to argue with people who can't understand the words FAIRNESS and EQUALITY. If they'll argue, shutting their mouth up is easy just like the last time.

I am a Sole Noblesse so I need to handle situations with Class and Dignity.
I am not a coward. I just think that this post will resolve everything, no need to argue. I don't want to hear people who are arguing nonsense, just like this morning. Too annoying.

Here are my arguments:

The Board prohibits the opening of social networking sites because that would cause distraction to each staffer's work. But why is it that there are some people who kept on playing games during office hours?

Why are they too noisy while playing?
Are they not distracting the others?

Why are they opening Youtube, and sing stupid songs while others are working?

Is it not a violation to make CRAZY NOISE inside the office?

Is it right to muck or to speak obscene words here in the office?

I'm sorry but I can't remember my teacher telling me that I can say "Peste", "yawa", or "fuck you" inside the classroom.

That is, if you guys passed GMRC.

Why are they not respecting the Former EIC Junrell Calunod?
Junrell wants to finish his tasks before he goes abroad yet other people kept on BULLSHITTING him.

I feel really bad for him. I respect him alot yet other people would just ignore him, not thinking about all the things he had done for this institution.

Is it right to say that  "I am doing my weekly task so I am allowed to play"?

Does that mean that I can play as many games as I want and LAUGH out LOUD like a jerk because I am doing my weekly tasks as well? Come on. I've been active from the start of this school year yet my HEAD remained humble, unlike others whose heads grew larger than ever.

Does that mean that because they hold position here they can do everything they want? for their own gain?

Is it right to give a strike to someone who is just seeking for FAIRNESS?

I can't remember we had an agreement that a strike will be given to those who will open FB.

These are my arguments. I do not want to hear people arguing here in the office because of the same reasons. Resolve this immediately.

Monday, November 1, 2010

Matalino ang gumawa sa akin...


Kung sino man ang mga tao na gumawa sa akin, ako ay nagagalak na tinama talaga nila ang petsa ng aking kapanganakan pagkatapos ng araw ng mga Santo.

Hindi ko alam kong ikatutuwa ko ba ito o hindi. Pero sa ngayon, ito lang ang masasabi ko. Hindi ako natutuwa pagkat wala akong kasama bukas sa kaarawan ko, November 2. Tatanda na naman ako. Pero hindi ako masyadong nag-aalala sa kakisigan ko dahil alam kong ito ay mananatili hanggang sa ako ay maging 40 years old.

Sa ngayon may mga tao talagang pinagkakamalan akong 20-25 years old. Por Bida! di ba ninyo alam ang kaibahan ng batang makisig at bata na bata pa pero matanda na ang pagmumukha? kung pwede ay pakiayos ng mata nyo, o kung hindi naman ay bumili na kayo ng salamin.

Noong isang gabi ay para akong gago na palakad lakad sa lansangan pagkat wala ako sa tama kung pag-iisip. Hindi ko sinasabing naloloko na ako pero sa tingin ko ay medyo nagdadalamhati ako sa kung ano anong mga bagay.

Sa mga bagay na gusto ko sana ay nandito pero wala.

Mga taong mahal ko pero malayo.

Sa nag-iisang ina na minahal ako ng buong-buo.

Sa mga pagkakataon na sana ay inalagaan ko ng maayos.


Sa mga pagkaing hindi ko kinain dahil nabusog na ako, sayang.



Sa mga sinayang na pagkakataon dahil sa walang kwentang pag-ibig.


Sa walang kwentang pag-ibig na naging dakila sa lahat.

Sa Johnson powder na nahulog sa imburnal at hindi ko na nakuha.
  
Sa tuyo at bagoong na ilang beses ko nang gustong planong kainin.

Sa mga taong binigyan ko ng rason upang ako ay iwanan.

Sa mga panahon na ako ay mag-isa at walang magawa.

Sa mga panahon na sana ay may ginawa ako pero wala akong lakas ng loob.

Sa mga panahon na may lakas ng loob akong lumaban pero hindi ko ginawa dahil alam kong hindi iyun ang tama.

Sa mga bagay na sana ay ipinaglaban ko pa pero dapat nang bigyang laya.

Sa mga araw na masaya pagkat may kasama.

Sa mga gabi na may nakakabinging katahimikan dahil nag-iisa.

Sa mga taong minsan ay mahalaga sa akin pero itinakwil ko dahil sa mga pangyayaring hindi ko lubos akalaing mangyayari.

Sa mga taong nagbago, at sa mga taong nanatiling matapat sa akin.

Sa mga pagkakataon na gusto kong sumali sa isang simbahan ng mga kaibigan ko. Gusto kong magsimba hindi upang ako ay maging Santo, hindi upang maging banal at walang kasalanan. Dahil kung mangyayari yun, hindi na ako yun.
Gusto ko lang maging parti ng isang pamilya na may kinalaman sa lumalang sa akin.

Ang Pinakamagandang Ina sa buong Mundo
Ang Pinaka Sexy na Ina sa Buong Mundo

Ang Pinakamabait na Ina sa buong Mundo

Saturday, October 30, 2010

Things I hate the most....


I only have a few minutes left before the monitor of this PC tells "Would you like to extend more?", 15 minutes to be specific. What's worst is that the internet connection here is pretty snail's pace.

No, I guess saying that is an understatement. I guess the connection here is like a snail with no other leg or a dog with no sight.

Okay. I hate this. I hate internet cafes with slow connection. They don't deserve any of my bucks. I would rather use the free internet in the office than staying here.
I hate being sick. I want to go out and spend my time to some things worth living but I can't since damn I've got non stop cough and clogged nose for almost 3 weeks. Yes!b three weeks.

I'm getting older and of all the hates that I hate, this is my most hate. I don't want to grow older. See? I want to be young and stay TEEN forever. However. it is also nice to grow old yet you still look like TEEN. Well, it's good to have a young-baby looking skin like mine. WALAY MUPALAG!

I hate people who are snub. I'm sorry if that's the right word. But please, when I ask you some important things just please reply to my message. It's very apparent that there are times that I'm asking for some infos in a very professional manner, yet I don't get a reply.

I hate being lazy. I am lazy but I love myself so I would like to crash out this HATE.

I hate being cute. If you know how to handle people who are Hyperactive and LOVE-THEIR-OWN then you'll agree with me. ARgue with my mother.

I hate being strong. I am so strong that I can ..uhmmm... throw a stone in your face. Just in case you make me mad.

I hate PROBLEMS. I've got a BIG problem. But I should no longer think about it.
I hate being a LIAR. But Lord, I'll go to church tomorrow, as what I promised you last month.

I hate People who think they KNOW-IT-ALL. Of course, who would love that?

I hate to end this , but I am running out of time..

Thursday, September 30, 2010

Bakit Masama ang Tao...

Siguro ay umaasa silang maka.jackpot sa gambling kasi wala silang pera.
Tao lang kasi sila. Gustong subukan ang lahat ng pinakamadaling paraan upang
magkapera.
Marahil merong mga dahilan kung bakit masama, o nagiging masama ang isang tao.
Hindi naman siguro sila ginawa ng DIYOS para lang maging asong ulol na pagala-gala sa mundo ng walang dahilan. Hindi naman siguro sila ginawa upang maging salot lang sa lipunan. Ginawa po sila ng Diyos na TAO upang maging MAKATAO.



Marahil ang Anak po ng taong ito ay may sakit at kailangan niya ng pera at wala
na po siyang ibang mahanap na paraan kundi mang.Carnap ng sasakyan sa
kalagitnaan ng gabi. Siguro po, isa siyang responsabling tatay sa kanyang anak at gagawin
niya ang lahat para maayos lang ang buhay nito.

Siguro po ay nagnakaw ang taong ito dahil mamamatay na sa sakit na Dengue ang kanyang
Nanay. Pagkat mahal niya ito ay gagawin niya ang lahat. kahit ang magnakaw.


Siguro ay gipit din sa pera ang taong ito. Siguro ay wala nang makain ang kanyang pamilya
kaya naman ay ulit ulit siyang nagnakaw ng pera thru holdaping.

Siguro ay naglalasing at naninigarilyo ang taong ito dahil meron
siyang problema. Baka may problema sa Pamilya, o
Baka siya ay nawalan ng minamahal, o di naman
kaya ay naghahanap ng makakausap. Siguro, malalim ang
kanyang inisip at piling tao lang ang gusto nyang makausap.

Kahit ganito po silang lahat, meron parin silang pagkakataon na magbago. Siguro ay piling tao ang ibibigay ng Diyos sa kanila upang haplosin ang kanilang puso na magbago na.

Wednesday, September 29, 2010

Bulol...ka...ka...ka...

 I am wondering why I am like this. There are times that I can speak so well, but sometimes I would stutter or stammer especially during the times that I need my very-good-talking skills, so to speak.


I know that I won't stutter if I would just talk calmly. I can talk so well with my friends even in the English language.

But it's just that, I stutter in times that I'm so angry, or too excited, or shy....

Last week, I had an argument with some people whom I respected so much. And because of that, I didn't bother or even try to have an issue with them. I prefer shutting my mouth up than hurting their feelings. But that was before...

The argument was too delicate to be tackled, and it bursted my bubble that it made me so angry, but calm at the same time. I thought of trying myself to be calm since it is needed, for would-be professionals.

We argued. It was a long argumentation. That time, I talked sooooo well. So well that I made them shut up to whatever arguments they raised. I was good. Very Good.

But what happen to me on the seminar of the newbies last August? I stuttered too much. I've got super jitters. It's like I do not know how to read. It was embarrassing. Really. :] wheewws..

I need help this time. Something Big is coming. I need to overcome this. 

Monday, September 27, 2010

Babaeng gusto kong Punlaan...baw!


Wala akong ginawa ngayong linggo kundi maglakad nang maglakad. Hindi muna ako naglagi sa opisina dahil medyo kumplikado pa ang mga pangyayari. Nakaka.badtrip. Pero okay na ngayon. Medyo COOL na sa paligid.

Pumupunta ako sa karatig paaralan kada hapon hanggang gabi upang kumuha ng Vitamin A na kailanman ay hindi ko makukuha dito. Kung maraming pangit dito sa paaralan kung saan nakatayo ang aming magandang opisina, ganun din ang pagbaha ng bakla at mga malalanding gawa ng Inang kalikasan.
Nasa Silliman Portal West ako nun. Nanonood ako ng palabas na hindi pwede pambata. (At kung iniisip mo na porno to, mali ka! ang dumi ng isip mo!)

Medyo napagod na yata ang isip ko sa nga nakita kong mga bagay bagay na hindi akma sa edad ko, at sa pag-iisip ko. Medyo may pagka inosente din naman kasi akong tao eh.

Paglabas ko nang net cafe. Ay hindi ko naman sinasadyang makita ang isang babaeng ubod ng sexy at ganda. Hindi. Mali. Ang babaeng yon ay ngayon ko palang nakita sa tanang 18 taon ng buhay ko.

At kahit sa unang tingin pa lang ay parang siya na ang sasagot sa mga pantasya ko tuwing gabi. Siya ang babaeng gusto kong anakan...at kahit anong paraan upang maisalin ko lang ang mga maliliit at malilikot kung mga punla sa kanya ay gagawin ko.. Kung yun lang ang paraan para mapasaakin siya...

Hindi ako mapakali. Sinundan ko siya papuntang Lee Plaza. Swerte ko naman. Ang puti ng legs, ang ganda ng katawan at mukha. Pero pramis. Wala po itong malisya.

Ginawa ko ang lahat upang makita ko lang ang maamo nyang mukha. Nasa ladies section siya at pumipili ng mga damit. Nandoon din ako. Pumipili rin ng damit para sa magiging babaeng anak namin.


Hinarap ko siya. Nasa kabilang dako ako. Diyos ko po. ibinuhos yata ng inang kalikasan ang lahat ng ganda sa babeng ito. kutis artista talaga.

Hindi nalang ako nag atubiling kunin ang number niya. hindi ako CHEAP. baka kasi akalain niyang mukha akong si enchong dee. Sino yun? ako po si Ryan Adik...at gusto kitang anakan...

Hindi naman ako manyakis eh. dahil kung ganun ako, nabuntis ko na sana ang lahat ng mga magaganda kong nobya. Pero kakaiba talaga ang babaeng iyon.
Siya yung tipong pang "mother-wife figure". Yung maglilinis ng bahay at parang anghel kung matulog. Yung pagsasawaan mo pag-uwi mo galing trabaho.

Thursday, September 23, 2010

The POLICE said...


The police said "katong si _ _ _ _ ba, bayot to? daghan man gud kaayo gesulti unya mura jug bayot. Basig naninguha to nimo dong unya wala nimo gesugot".

I grinned as I watched his dark face. I can only see the white portion of his teeth when he talked since he was seated at the dark portion of the corridor where his face was against the light.


"haha..balo ato sir..bayot dagwai to" I replied while trying to be calm. There were six policemen last night. The charcoal-skinned policeman was the one who interrogated me, if that is the right term, and the other five were watching me.

" soud ka ani nilang dong? they asked me. I was confident to answer and said "oo sir, barkada ming tanan diri. Dugay najud ming soud ani nila".

"mao ba. murag gedout man gud ka dong" he said adding that, these people gave extra statements to them, nonsense statements. The police said that there were personal motives against me from what they've got from their investigation.

Mukatkat sa gate. To the person who said this, I hope you know that there is a CCTV camera in the gate. So if you are smart enough, think first before you let your stupidity run your mind. DUMB! why not you use your dumb-head?
-
Motorcycle accident. again, I hope the person who said this will die and his/her soul will rot in hell. I hope you know what you are doing. I hope you know what is the difference between your-own-made-story and factual events.
You are a JOURNALIST. How come you do not know this? DUMB. why not you use your dumb-head?

My point is, avoid saying vague infos because this would complicate the situation. We know this because we are journalists. The things we said should be credible.

I understand. You are not as smart as I am. :]

Simple as that. DUMBHEADS!

...uhmm...I guess the story ends there. I just need to shut up.

Habang Lasing....


Maraming mga walang kwentang bagay ang sumagi sa isipan ko habang ako ay lasing nung isang gabi. Habang hawak ang isang basong alak sa kaliwa at yosi sa kanang kamay ay marami akong napagtantong mga bagay.

WALANG KWENTANG PAGKAIN. araw araw nalang yata ay halos pare pareho ang pagkaing kinakain ko. TALONG AT ITLOG sa umaga, sa gabi, pati ba naman sa gabi ay ganun parin. Hindi ako natutuwa sa nangyayari dahil kung nandito lang sana ang nanay ko ay siya ang magluluto sa akin ng masasarap na pagkain-- tuyo at bagoong.

Sobrang sawang sawa na ako sa pagkaing ito.

WALANG KWENTANG UTAK. sa tingin ko ay umaayon na rin yata sa walang kwenta kung buhay ang matalino kung utak. Alam ko namang gusto kong kumuha ng malaki laking score sa exams pero talagang ayaw ng utak ko na mag-aral. aral...aral...

sa katunayan ay nakakatulog nalang ako sa kaaaral dahil talagang nakakapagod..ayaw kong mag.aral..period..

WALANG KWENTANG DAMDAMIN. talaga namang walang kwenta ang puso nang tao. Kahit gustohin mo mang kalimutan ang lahat ng mga bagay na gusto mong kalimutan ay unti unti pa rin itong bumabalik sa iyong alaala...
Alam mo namang wala na nga..tanga ka ba..bakit ka pa nag-iisip ng mga ilusyon..wala na nga.. wala ka nang pag-asa dun.. pero ayaw ko na nga..ayaw ko..ayaw ko..tanga yata itong puso ko..hunghang..ayaw ko na nga talaga..eww..eww..oh tama na..oa oa oa na..

Tuesday, September 21, 2010

A Pester!


A pester suddenly bursted my bubble this afternoon.

Here is a thing. Do not talk to me if I don't talk to you. Do not say something that would burst my bubble just because I hit you once.

If you can't say something good, or if you can't say something that would counterpart the rude words I said to you earlier then just do not try.
You are bursting my bubble. It does not mean that you are an Editor you can say something so mandatory.

If you are intelligent, so to speak for a dean's lister, I hope you know that the wearing of the TN shirt is not compulsory.

Therefore, you cannot just ask me that "why are you not wearing your shirt?", when in the first place I am not compelled to do so.

Do not act like you are something here in the office because I do not serve anybody here.

I am not on the mood on having a goody-happy give-all-the-patience piece of crap for someone who is acting like a piece of shit.

Stop pestering me! Do not ask me what to do because I am not compelled to do anything here.

Hope YOU KNOW THAT! Inculcate that in your mind, that is if you are not preoccupied with anger.

Pag-iisip..isip..isip...


Hindi ko alam kong ano ang nangyayari sa akin ngayong mga araw na ito. Ang tanging alam ko lang ay ayaw kong magsalita ng maraming bagay. Gusto ko lang manahimik kasi may iniisip ako, marami.

Problema. Puro nalang problema at hindi ko naman kung ano ang dahilan. Pero huwag kayong mag-alala, hindi ako magsasalita ng kadramahan sa post na ito. Pagkat kwela akong bata ay magsusulat ako ng puro masaya.

Unang una, iniisip ko kung gaano ako ka.cute. Habang nasa monitor ako ng computer ay katabi ko naman ang salamin na nagpapahiwatig ng aking kakisigan. Tama na, sobra na, problema na naman to.

Pangalawa, napagtanto ng aking isipan kung gaano na ako ka.cute ngayon, kasalungat  noong ako ay musmos pa lang. kung iisipin kong mabuti ay para akong taong grasa sa lansangan na humihingi ng piso sa mga dumadaan. Kulay itim pa ang balat ko noon, sobrang itim. Napakaitim na halos ang ngipin ko lang na kulay dilaw ang maganda sa akin. Tama, maganda ako sa paningin ng Nanay ko. 

At kung hindi ka sinabihan ng nanay mo na gwapo ka o maganda ay dahil ayaw lang niyang masaktan ka sa katotohanan na wala ka nang pag-asa na maging artista.

Ang tanging hiling ko lang sa pasko ay pumangit na ako para naman maibsan ang problema ko. (Huwag naman po sana,  paano na mga fans ko)

Sa susunod nating pagkikita, paalam!