Tuesday, September 21, 2010

A Pester!


A pester suddenly bursted my bubble this afternoon.

Here is a thing. Do not talk to me if I don't talk to you. Do not say something that would burst my bubble just because I hit you once.

If you can't say something good, or if you can't say something that would counterpart the rude words I said to you earlier then just do not try.
You are bursting my bubble. It does not mean that you are an Editor you can say something so mandatory.

If you are intelligent, so to speak for a dean's lister, I hope you know that the wearing of the TN shirt is not compulsory.

Therefore, you cannot just ask me that "why are you not wearing your shirt?", when in the first place I am not compelled to do so.

Do not act like you are something here in the office because I do not serve anybody here.

I am not on the mood on having a goody-happy give-all-the-patience piece of crap for someone who is acting like a piece of shit.

Stop pestering me! Do not ask me what to do because I am not compelled to do anything here.

Hope YOU KNOW THAT! Inculcate that in your mind, that is if you are not preoccupied with anger.

Pag-iisip..isip..isip...


Hindi ko alam kong ano ang nangyayari sa akin ngayong mga araw na ito. Ang tanging alam ko lang ay ayaw kong magsalita ng maraming bagay. Gusto ko lang manahimik kasi may iniisip ako, marami.

Problema. Puro nalang problema at hindi ko naman kung ano ang dahilan. Pero huwag kayong mag-alala, hindi ako magsasalita ng kadramahan sa post na ito. Pagkat kwela akong bata ay magsusulat ako ng puro masaya.

Unang una, iniisip ko kung gaano ako ka.cute. Habang nasa monitor ako ng computer ay katabi ko naman ang salamin na nagpapahiwatig ng aking kakisigan. Tama na, sobra na, problema na naman to.

Pangalawa, napagtanto ng aking isipan kung gaano na ako ka.cute ngayon, kasalungat  noong ako ay musmos pa lang. kung iisipin kong mabuti ay para akong taong grasa sa lansangan na humihingi ng piso sa mga dumadaan. Kulay itim pa ang balat ko noon, sobrang itim. Napakaitim na halos ang ngipin ko lang na kulay dilaw ang maganda sa akin. Tama, maganda ako sa paningin ng Nanay ko. 

At kung hindi ka sinabihan ng nanay mo na gwapo ka o maganda ay dahil ayaw lang niyang masaktan ka sa katotohanan na wala ka nang pag-asa na maging artista.

Ang tanging hiling ko lang sa pasko ay pumangit na ako para naman maibsan ang problema ko. (Huwag naman po sana,  paano na mga fans ko)

Sa susunod nating pagkikita, paalam!

Monday, September 20, 2010

Walang Asal...PHOTOSHOOT sa Quirino


Hindi ba kayo tinuruan ng nanay niyo ng tamang asal?

Pagkatapos ng madugong trahedya na nangyari sa nakaraang hostage crisis sa
Quirino grandstand kung saan walo katao ang patay, may mga walang asal na
mga tao ang dumating at pinagpiyestahan ang insidente.

Habang ang lahat ng tao sa buong pilipinas ay nababahala sa nangyaring hostage taking
ay may mga taong tanga ang dumating at tila yata nasisiyahan pa sa nangyayari.

Ginawa ba namang background sa kanilang PHOTOSHOOT ang bus na ginamit ni Mendoza
sa hostage taking at tuwang tuwa pa ang mga ito habang ang iba ay naririmarim na kung ano
ang kalalabasan ng insidente.

Hoy! kung hindi kayo tinuruan ng nanay niyo ng tamang asal ay bumalik na kayo sa elementary
at kumuha ng subject na GMRC. At lintik na paaralan ang pinasukan niyo kung tinanggap kayo na
maging mag-aaral nila kung ganun namang wala kayong tamang asal!

Mabuti pa ang aso namin sa bahay na si George. Kahit isang kawatan si George ng pagkain ay binabalik
naman niya ang buto nito pagkatapos niyang namnamin ang lahat ng karne. Yun ang sinasabi kong
tamang asal. Isanasauli ang hindi sa kanila.

Mabuti pa ang aso umiihi sa gilid ng paaralan namin kaysa sa inyo na ladlarang pinagmumukhang
tanga ang mga tao sa pilipinas.

Mga inutil ba talaga kayo? hindi ba ninyo alam na magdudulot ng masama ang ginawa niyo kung
makaabot sa CHINA ang mga pictures na iyon?

At umabot nga doon, ginawa pa kayong front page sa isang kilalang newspaper nila.
Binaboy niyo ang pagkamatay ng kanilang mga kababayan.

Ang mga Pilipino talaga. Kung hindi tanga, asal aso naman.

Tuyo at Bagoong...


Medyo matagal tagal na rin ng huling beses akong nakatikim ng bagoong
at saka tuyo.

 Naalala ko pa nung panahon na halos ito ang ulam namin sa bahay araw araw. Ewan ko rin kung bahay batalaga namin yon. Di ko na maalala.

Okay. Tama na sa kwentong bagoong at saka tuyo. Hindi ibig sabihin na yun ang title ng blog post na ito ay tungkol na lang lahat dun.


Hindi ako ganun ka tanga. Ayaw kong maging amoy bagoong pagkatapos kung magsulat ng post na ito.

Gusto kong punain ang mga pulis at gobyerno sa nangyaring hostage taking crisis noong nakaraang Agosto 24, 2010, kung tama ba ang petsang ito ay huwag mo nang itanong dahil hindi ko alam.

Pasensiya na kung nahuli ako sa balita. Busy kasi ako asa mga tapings ko at mga shows ko sa states.
 
Tsaka nga pala, meron akong mga bagong movies na lalabas sa susunod na buwan.

Ito ay ang "Bata bata paano ka ginawa, ang cute mo kasi"
at ang isa naman "Para kang si Enchong dee". Sana ay tangkilin niyo ito.

Kung ayaw niyong manoud. Malason na sana kayo ng maaga!

Unang una, ang ganda ng mga sout na uniporme ng mga duwag na pulis na yun. Meron pang mga baluti at super shield para protektahan ang kanilang sarili.

May mga sniper pang mga walang silbi na hindi nga makakuha ng tyansang tumira. Para lang naglalaro ng SPECIAL FORCE. Kung hindi ka primitive na tao ay alam mo ang larong ito.

Para namang ang dami ng kalaban na si Rolando Mendoza lang naman. Hindi ko naman

Saturday, September 18, 2010

I-untog mo ulo mo....


Kung akala mo ay wala ka nang magawa sa buhay mo ay nagkakamali ka. Pwede mo pang e.untog ang ulo mo sa pader. O di kaya naman ay kumain ka ng kanin na may halong asukal na isanawsaw sa isang kilong asin.

Ito ang gagawin mo kung desperado kang tao at hindi ka matalino. Dahil kung nag iisip ka ng mabuti ay hindi muna gagawin ang mga naunang nabanggit kong mga bagay pagkat mahihirapan ka lang.

Sa katunayan, pwede mo akong tawagan sa oras ng pangangailangan. Pero siguraduhin mo lang na may dalaga kang Pulang kabayo at yosi para naman gumanda usapin natin. Samahan mo na rin ng pagkain kung pwede pa, at load na rin pala sa celpun ko para naman ma.text kita parati.

Pero ito lang ang sasabihin ko sayo. Huwag ka ng magtanong ng mga bagay bagay na kumplikado kung alam mo na naman ang sagot sa sarili mo. Iyan kasi problema ng mga tao.

Alam na ang sagot pero nagtatanong pa rin.

Wala nang pag-asa pero patuloy na nanalangin na sagutin ng Diyos ang makasarili mong dasal.
Talo na pero patuloy na lumalaban kahit walang dalang baluti ng kagitingan.

Huwag kang tanga! May mga bagay talagang hindi naayon sa gusto mo.

Ako ay matalinong tao, ewan ko lang sayo. Dahil kong iisipin mo lang ng mabuti ay marami ka pang magagawang may kabuluhan kaysa magmukmuk ka at isipin mo ng pa ulit ulit na talonan ka! at wala kang kwenta!

Kung Inaakala mong wala nang nagmamahal sa pagkatao mo. Isipin mo nga kung sino ang nagpapakain sayo.

Sunday, September 12, 2010

Drawing, ang talentong wala ako

 

Stick Drawing - ito lang yata ang kaya kung gawin kung ipapaguhit mo sa akin ang pangit mong mukha.

Bakit ba naman kasi nagkaroon ako ng subject na Engineering Drawing? Hindi ba alam ng titser ko na nahihirapan nga akong e.drawing ang CUTE kong mukha.

Simula ng mag.grade 6 ako. Na.realize ko na talaga na wala akong mapupuntahan kung kursong Fine Arts Major in Painting ang kukunin ko sa Kolehiyo.

Minsan, sinubukan ko naring  e.drawing ang crush ko sa 1/4 na yellow paper. Yun lang ang nakayanan ng charisma ko ng humingi ako ng papel sa classmate ko. Hindi kasi uso ang gwapong katulad ko sa panahong iyon.

At imbes na e.drawing ko ang maamo nyang mukha, larawan ng asong ulol ang lumabas. Talented! biruin mo. Nagiging hayop din pala ang tao.

Akala ko, makakatakas na ako sa kalbaryong dulot ng drawing. Pagtungtung ko ng kolehiyo ay meron na namang drawing subject.

Ang subject na naging dahilan sana nang pagkaka.expel ko nung hayskul dahil sa sunod sunod na pangongopya sa kaklase ko. Lakra Tinta!

Saturday, September 11, 2010

A Tragedy and a Pakshit!


Sometimes, you need to be optimistic even with the worst possible cases.

The Publication is in great danger, so to speak. Everyone especially, the ones who will going to graduate are worried about this so called "the tragedy of the century".

Three expensive cameras were stolen here in the office. Everyone could not believe that this kind of tribulation would come in our way especially that, the publication is already enveloped with so many problems.

Yes, the publication is not important though. That is if you are a shallow-minded four-tailed pakshit! 

Some people are just too insensitive in what's happening. I am not expecting them to become worried but at least, I am hoping that they would give sympathy and not act so DUMB!

 If they think they are so COOL in acting like an animal, so be it. Act like a LION Pakshit!. Some people may have forgotten that this publication gave them benefits, and opportunities here in the university.
I am hoping that by the next time they talk TRASH, they would think first what would others feel about it.

ACTING PA"COOL" this time doesn't make you KING, it makes you look like an IDIOT.

I loved this idiot before, but I just don't get it. He just changed in the worst case ever! pakshit!

I don't have hard feelings though. Honestly, rampage is over by now.

I'll like this friend again the next day in hell. It's how it  goes because we are not FAMILY here.

Go to Hell.

Okay. The rampage is over.

Sunday, August 29, 2010

I love this self-made thingy


I love to see the ocean's beauty
And the moon that shines above
Alone in the sand looking at the stars
Wishing someday I would find true love
Would it be nice to see the morning
With the one you love the most
Would it be nice to say goodnight
To the one you hold so close to your heart
To your heart.

[Chorus:]

The wind that blows the dove
Is the wind that blows my love
Hope it'll find it's way to you wherever you are.

I love to sit in fields of green

Looking deeply through the sky
Watching birds as they fly by
Hoping someday fate will bring me true love.
Would it be nice to hold someone
So dear, near yo ur heart
Would it be nice to hear those words
I love you from the one that you love,
That you love.

[Repeat chorus]


[Bridge:]

I'd love to see myself one day
In the arms of someone
Who will share her life with me
Selflessly…someday…
You will find your way…to me…

Friday, August 13, 2010

Like we used to






I  just love this song noting that, most of my friends will tease me every time they play this song here in the office. This one is damn nice and every word in it is just like the ones that everyone wants to say, to say...that is if they are sad or reminiscing the past..

NO. That's not the point here. The male vocalist really does not have a nice voice, but it's just that they can deliver the song well and can stir the crowd with the help of their instruments. They really can play it well.


I can feel her breath as she's sleeping next to me
Sharing pillows and cold feet
She can feel my heart
Fall asleep to it's beat
Under blankets and warm sheets
If only I could be in that bed again
If only it were me instead of him

Does he watch your favorite movies 
Does he hold you when you cry
Does he let you tell him all your favorite parts
When you've seen it a million times
Does he to sing all your music
While you dance to purple rain
Does he do all these things like I used to

14 months and 7 days ago 
Oh, I know you know how we felt about that night
Just your skin against the window
Oh, you took it slow
And we both know
It should have been me inside that car
It should have been me instead of him
In the dark

Does he watch your favorite movies 
Does he hold you when you cry
Does he let you tell him all your favorite parts
When you've seen it a million times
Does he sing to all your music
While you dance to purple rain
Does he do all these things like I used to

I know love 
(I'm a sucker for that feeling)
Happens all the Time, love
(I Always end up feeling cheated)
You're on my mind, love
(Oh, darling I know I'm not needed)
And that happens all the time, love

Will he love you like I loved you 
Will he tell you everyday
Will he make you feel like you're invincible with every word he'll say
Can you promise me if this one's right
Don't throw it all away
Can you do all these things
Will you do all these things like we used to
Oh, like we used to

Thursday, August 12, 2010

Reconcialition with the Purple Obsession



Yes, it was bad. Really bad. The things that happened between us was unimaginable. I never thought we would come that far. Nasty Conversations and careless with each other. But now, that's just a mere episode of the past, and we need to reconcile.

We did. We reconciled. I sent her a letter, a long page letter full of apologies and explanation. I need to do that because I know I hurt her some time. I apologized not because she's right and I'm wrong. But we need to do it to forget about the bad part of the story and continue with what we have today.

In the same light, she sent me a letter as well. She did her apology thingy. That's it. Happy Happy the two of us.

I still want to write more. pero bali nang gutoma ui..waaaaakk...bye..kaon nako jud..weeeeeeeeeee....patambok ko para sa akong CRUSH..aw?...hahaha