(Note: This is just nothing. I was bored while making a technical report so I made this one. This entry, which is in a form of a poem but not really a poem at all, is dedicated to ehemmm...)
Habang may sikat pa ang araw, tinitingnan kita ng pa-unti-unti
Nung ika'y umalis, nagsisisi kung bakit di nalang kita tinitigan
Pero kung tinitigan kita baka mag-freak out ka, so mali yun
So, siguro okay lang na pa-unti-unti, paminsan-minsan
Alas unse kagabi, maliban sa dota, iniisip kita
Ramdam ko ang yung pagtawa, ang kislap ng yung mata
Alas dose na, ano ba, di ako makatulog, ikaw kasi eh
Ano ka ba? umalis ka nga sa isipan ko. Ayaw ko magka-stress
Oh, ala-una na ng madaling araw, ika'y hanap hanap
Alas tres na't gusto na kitang makita. Ang tagal naman...
Alas singko na, puya't na ako, magkikita tayo mamaya
At nagkita nga tayo, kinumpleto't pinasaya mo ang araw ko.
Eheem, eheeem....hmmm, sana meron nang kayo. Hehehe, kinilig ako sa title pa lang tapos dagdag pa yung aso na hindi mapakali.
ReplyDeleteDuhness! haha. Freynd! haha :D
ReplyDeleteinlababo ka parekoy! ganyan talaga, pag biglang tumibok e bigla ding nakakagawa ng tula. ikaw na! pambihira!
ReplyDeleteCHAR!! ikaw na talaga. parang tula, para din namang hindi. haha. ^_^
ReplyDeletenaks! feeling nluv yata ah..
ReplyDeleteako din eh,
kung may merong kami, sana naman..hehe..
btw, I tagged you in my post. sorry! ^_^
http://www.florathemostawesomegoddess.com/2012/03/because-i-love-you-so-i-wanna-know.html